Mijn helden.......
Uiteraard wordt mij wel eens de vraag gesteld: "en wie vind jij nou een goeie beeldhouwer? wie is jouw voorbeeld?"
Voorbeelden zou ik ze niet willen noemen, maar mensen tegen wie ik huizenhoog op kijk...die heb ik zeker wel! Voorbeelden zijn dat alleen in die zin dat ik graag zo bekend zou willen zijn als zij! Wie zou niet het voorbeeld willen volgen van mensen die maar iets de markt op hoeven te slingeren en BENG het wordt verkocht. Dat je met je beeld bij de bronsgieter aan komt en dat die zo vereerd is dat ie jouw werk mag gieten dat je gewoon mag betalen als het verkocht is. Oeh, dromen van zoiets, dat mag wel toch? Heerlijk.
Maar onnavolgbare helden.....ja....die kan ik zo opnoemen. Ik bewonder de techniek waarmee zij hun werk maken die jaloersmakend mooi is, maar zeker ook de originaliteit, de herkenbaarheid, de humor of de emotie die erin zit. Het zal veel mensen verbazen, maar ik hou niet van naar Musea gaan........(.aarrgghhhh.....altijd eng zo'n publieke horror uitspraak) maar als ik 1 van deze vier ergens kan gaan bekijken in een galerie maar zelfs in een museum, dan sta ik vooraan......Hier komen ze:
1. Tom Puckley met zijn prachtige marmeren beelden die doen denken aan klassieke beelden uit de oudheid, maar als je beter kijkt zit er teveel sex en geweld in, waardoor ze echt van deze tijd blijken te zijn. De vrouwen lijken te leven, als ze op een matras liggen dan deukt dat matras ook echt in onder hun gewicht. Ik kan er uren naar kijken.
2. Lorenzo Quinn....ja de zoon van acteur Anthony Quinn. Hij maakt prachtige beelden waarin hij het belang van respect voor elkaar, voor de aarde en hoe ermee om te gaan probeert te vatten.
3 Rabarama. Het verbaasde me (jaren geleden) bij het zien van de soms gigantisch grote beelden dat Rabarama een alias is voor een kleine Italiaanse. Het typerende aan haar werk is dat de huid van haar mensbeelden uit puzzelstukjes lijkt opgebouwd, of beschilderd is met letters enz. Zij wordt geinspireerd door mensen in uitzonderlijke houdingen en dat kleine dingetje hebben we dan overduidelijk gemeen :-)
4 Dirk de Keyzer, last but not least. De Belgische kunstenaar die zoveel humor in zijn werk legt dat je er echt om kunt lachen. Met dat wapen wil hij mensen tot meer tollerantie en relativering oproepen. Of dat lukt? Geen idee, maar het levert prachtig, origineel werk op.
Dat zijn ze, mijn "voorbeelden". Ik wil alleen zelfs niet streven om ook maar zoals zij te zijn. Ik ga mijn eigen weg en kijk gewoon af en toe watertandend naar wat zij maken.
